مجله اینترنتی ایمنی، امداد و نجات، آتش نشانی و مدیریت بحران
به فاصله ۸۰ روز از وقوع حادثه دردناک پلاسکو، اکنون روایتی جدید از این حادثه بیان می‌شود که می‌تواند تمامی معادلات پیرامون این رویداد را تغییر داده و فصل جدیدی از پیگیری ها در این خصوص بگشاید!
به گزارش «تابناک»، امروز در حالی که بسیاری انتظار داشتند با ارائه گزارش ملی حادثه پلاسکو در نشست خبری هیات تهیه این گزارش، به سوالات و ابهامات فراوانشان پیرامون این حادثه پاسخ داده شده و در نهایت، پس از مشخص شدن مقصران این حادثه و میزان قصورشان، برنامه ای برای پیشگیری از تکرار حوادثی مانند پلاسکو در اختیارشان قرار گیرد، روایتی جدید از این حادثه بیان شد که می‌تواند همه چیز را زیر و رو کند.
این روایت زمانی مطرح شد که تهیه کنندگان گزارش ملی پلاسکو، پس از طرح مواردی در خصوص چگونگی شروع حریق در قدیمی ترین برج تهران و انتقاد به حق از جدی نگرفتن موارد ایمنی در کشورمان که حادثه پلاسکو نمونه‌ای از نتایج شوم آن است، در فصل «بررسی حادثه از دیدگاه مهندسی سازه»، تخریب این سازه را در سه مرحله و با فاصله زمانی خواندند.
این بخش از گزارش که در مقدمه آن، پلاسکو از منظر سیستم سازه‌ای، «سازه‌ای لوله‌ای که عمده ستون‌هایش در پوسته ساختمان قرار داشته و تنها چهار ستون مرکزی وظیفه تحمل بخش قابل توجهی از بارهای ثقلی آن را بر عهده داشتند» توصیف شده، در این سه مرحله فروپاشیده است:
۱- پس از گذشت حدود سه ساعت از شروع آتش‌سوزی در ساختمان، در مرحله اول بخشی از کف طبقه یازدهم در قسمت شمال غربی به علت تغییر شکل‌های بزرگ تیرچه‌های ناشی از افزایش دما و چرخش بیش از حد اتصال‌های دو انتها و در نهایت شکست اتصالات فرو می‌ریزد.
۲- در مرحله دوم با فاصله ۱۰ دقیقه بخشی از کف دوازدهم و سیزدهم بر روی کف دهم ریخته و به علت افزایش بار و اثرات ضربه آن، این تخریب کف‌ها تا پایان ساختمان ادامه می‌یابد. بدین ترتیب چشمه‌های ناحیه شمالغرب ساختمان از کف سیزدهم تا پائین ساختمان به طور کامل از بین رفته و دالانی خالی از کف در آن ناحیه به وجود می‌آید.
۳- پس از خرابی مرحله دوم، ساختمان به مدت ۳۰ دقیقه پایداری خود را حفظ کرده و مرحله سوم خرابی از ضلع شرقی و جنوبی ساختمان آغاز می‌شود.
این در حالی است که گزارش های منتشر شده از حادثه تا به امروز، ریزش ساختمان را در دو مرحله ذکر کرده‌اند؛ ابتدا فروریختن بخشهایی از پلکان سازه و ریزش سقف دو طبقه از طبقات فوقانی سازه و سپس فروپاشی کامل سازه و شکل گیری فاجعه ای که همگان درباره‌اش اطلاعات فراوانی داریم. گزارشی که بر اساس گزارش ملی حادثه پلاسکو، متفاوت است.
این تفاوت زمانی معنا دار می‌شود که بدانیم در ریزش این سازه غول پیکر، شماری از آتش نشانان قهرمان جان به جان آفرین تسلیم کردند و کار آواربرداری به دلیل احتمال نجات ایشان در روزهای ابتدایی و سپس، کشف پیکرهای ایشان در روزهای بعد، با کندی حساب شده ای پیش رفت. موضوعی که به همراه آن سوالات و ابهامات زیادی در افکار عمومی به وجود آمد؛ از جمله اینکه اگر احتمال فروریختن پلاسکو می‌رفت، چرا زودتر آتش نشانان از سازه تخلیه نشدند؟
سوالاتی که اگر بدانیم خیلی پیشتر از آنکه خبر ریختن پلاسکو منتشر شود، این سازه ار درون فروریخته بود (بر اساس گزارشی که امروز هیات گزارش ملی پلاسکو منتشر کردند)، ممکن است اصلا مطرح نشده و به جایشان این پرسش مطرح شود که چه کسی و به چه دلیل تا به امروز مانع از بیان این حقیقت مهم درباره این حادثه هولناک شده است و چرا؟ آیا کسی از فروریختن سازه از درون پیش از متلاشی شدن پوسته آن با خبر نبوده یا بیان نشدن این موضوع دلیل دیگری داشته است؟!
فروشگاه اینترنتی الو ۱۲۵ "اشتراک گذاری در فیس بوک"){kind=icon}