یکبار دیگر آتش سوزی در جنوب استان و این بار در بندر صیادی دیر به سرمایه های مردم خسارت زد.
به گزارش «خلیج فارس»؛ پیش از این، آتش سوزی برج ۱۵ طبقه اداری منطقه ویژه پارس و حوادث جسته و گریخته ای در کنار برخی فازهای پارس جنوبی طی سال گذشته و ماههای اخیر خبرساز شده بود، ولی این بار آتش به سراغ شناورهایی رفت که در بزرگترین بندر صیادی کشور توقف کرده بودند.
شروع حادثه ظهر جمعه و حوالی ساعت ۱۵:۳۰ دقیقه بود که از مخزن گازوئیل یکی از شناورها کلید خورد و به سراع به سایر شناورهای مجاور سرایت کرد تا طی چند دقیقه بزرگترین اسکله صیادی کشور را در بر بگیرد.
همچنین خبری از کشتی آتش خوار، ایستگاه آتش نشانی و سیستم اطفا حریق در بزرگترین بندر صیادی کشور نبود تا دامنه آتش سوزی و حجم خسارت به سرمایه های مردم بیشتر شود.
یکی از راه خاموش کردن آتشی که به جان لنج ها افتاده بود، پمپ هایی است که باید در اسکله وجود می داشت تا با پمپاژ آب دریا، آتش را خاموش کنند، ولی اسکله صیادی دیر فاقد حتی یک پمپ بود!
طوری که در نبود امکانات، لنجداران جز نگاه به سرمایه هایی که طعمه آتش شده بود، کاری از دست شان بر نمی آمد و بعد از نیم ساعت به تدریج کمک ها از آتش نشانی شهرهای اطراف و پارس جنوبی به این اسکله رسید.
با این حال، به دلیل پر بودن مخازن سوخت اغلب شناورهایی که آتش احاطه شان کرده بود، نزدیک شدن به کانون حریق مشکل بود تا این موضوع هم به کمک ضعف امکانات بیاید.
متاسفانه امکانات اسکله دیر در حد نام بزرگترین بندر صیادی کشور نبود، طوری که حتی یک ماشین آتش نشانی مجهز برای خاموش کردن حریق در نزدیکی این اسکله قرار نداشت تا چشم های مسئولان امر به شهرهای مجاور نظیر «کنگان» و «بنک» برای کمک و بهره گیری از امکانات آنها باشد.
نهایتا پس از سه ساعت از آغاز آتش سوزی، حریق مهار شد، اما به ۱۶ شناور خسارت وارد آمد.
فرماندار دیر نیز گفت: از این تعداد ۱۲ لنج صیادی و چهار لنج سفاری بودند که طبق برآورد اولیه حدود ۱۳۰ میلیارد ریال خسارت به صاحبان آنها وارد شده است.
حمزه اعتماد اذعان کرد: متاسفانه در این آتشسوزی توان ما برای کنترل و مهار آتش کافی نبود و تلاش مجموعه بر پیشگیری از خسارتهای بیشتر بود و مسلما مهار این حجم آتش با امکانات موجود کار ساده و امکان پذیری نبود.
شناورها بیمه نبودند!
به هر روی این شناورها تمام سرمایه مالکان آنهاست و معیشت چندین خانواده به لنج های سوخته گره خورده است، از این رو غرقشدن آنها، زندگی مالکان و ملوانان را با خطر جدی مواجه خواهد کرد.
اما در کنار ضعف امکانات برای مدیریت بحران، اتفاق عجیب تر این است شنیده می شود هیچ کدام از ۱۶ شناور حادثه دیده بیمه نبوده اند!
موضوعی که داغ حادثه را برای مالباختگان بیشتر خواهد کرد و شاغلان در شناورها را بیکار می کند.
یک فعال حوزه صیادی استان در این خصوص می گوید: متاسفانه هنوز بیمه ها در امور لنج ها مسئولیت پذیر نیستند که شاید بخشی از آن به شرایط غیراستاندارد بسیاری از بنادر برگردد، طوری که بخشی از بنادر فقط به پناهگاه شناورها از امواج هستند و نه یک بندر استاندارد با حوضچه های متفاوت برای پهلوگیری.
عبدالرسول غریبی ادامه می دهد: علاوه بر آن در هنگام بروز چنین حوادثی قاعدتا می بایست بلافاصله مدیران ذیربط بحران و حوادث بندر و دریا، ماجرا را مدیریت کنند، نه آنکه مالکین شناور با دور کردن آتش از اموال خود، آن را ناشیانه به سمت شناور دیگران هدایت کنند و همین می شود که اکنون شاهدش هستیم.
وی خاطرنشان کرد: شرکت های بیمه هم سود و زیان خود را می بینند و با توجه به این شرایط غیراستاندارد بندر، یا پوشش بیمه آتش سوزی نمی دهند یا با این شرایط و احتمال خسارت گسترده و سنگین که متاسفانه به طور مرتب رخ می دهد، نرخ بیمه آتش سوزی را بسیار بالا محاسبه می کنند که مالکین لنج ها از آن استقبال نمی کنند.
به هرحال استان خصوصا حوزه جنوبی آن طی ماههای اخیر آتش سوزی های متناوبی را شاهد بوده که هر کدام کوس کمبود امکانات یا ناآمادگی متولیان امر را به صدا درآورده، از این رو ضرورت دارد مدیریت استان فکری اساسی برای جبران این نقیصه مهم کند.
مثلا اگر در حادثه بندر دیر ایستگاه آتش نشانی که ظاهرا در طرح ساماندهی بندر دیده شده، ولی اجرایی نگردیده وجود می داشت، حریق در همان دقایق اولیه مهار می شد و این همه خسارت به اموال مردم نمی زد، آن هم شناورهایی که به هر دلیلی بیمه نبوده اند.
به هر روی، استان بوشهر به عنوان میزبان صنایع و فعالیت های انرژی بر، تهدیدات بالقوه ای را هم در کنار خود دارد که هر ازگاهی با وقوع آن، ناکارآمدی ها را فریاد می زند تا به همان میزان افکار عمومی را نگران کرده و با این پرسش مواجه سازد که اگر حوادث بزرگتری در استان رخ دهد، با این وضعیت امکانات و آمادگی نیروها، چه اتقاق ناگوارتری رخ خواهد داد؟
برگرفته از: پایگاه خبری خلیج فارس